 Wysłany: Pią 12:11, 03 Lut 2006 Temat postu: |
|
| Ja też...ciekawe czy tu jest... | |
| Wysłany: Czw 11:17, 02 Lut 2006 Temat postu: |
|
| Hmmmmmmmmmmmmm Znam imie tej dziewczyny, ale nie bede go tutaj ujawniac...... | |
| Wysłany: Czw 11:15, 02 Lut 2006 Temat postu: |
|
| Zgadnij... | |
| Wysłany: Śro 17:02, 01 Lut 2006 Temat postu: |
|
| Hej Raven chyba wiem skąd masz te wiadomości o dhampirah i wilkolakach :p | |
| Wysłany: Wto 13:01, 31 Sty 2006 Temat postu: Wilkołaki |
|
| Wilkołak - to w wielu mitologiach (m.in. słowiańskiej i germańskiej) i legendach człowiek, który potrafił się w określonym czasie (np. pełnia księżyca) przekształcić w wilka. Był wtedy groźny dla innych ludzi i zwierząt domowych, gdyż atakował je w morderczym szale. Po powrocie do ludzkiej postaci nie pamiętał niczego, co czynił w wilczej skórze. Niekiedy nawet człowiek taki nie wiedział, że jest wilkołakiem. Skuteczną metodą obrony przed wilkołakiem było mieć przy sobie coś srebrnego, gdyż stwór ten nienawidził srebra. Wilkołaka, gdy zmienił się w wilka, nie można było zranić żadną klasyczną bronią. Chyba, że użyto srebrnego ostrza, lub w czasach nam bliższych srebrnej kuli. Taka broń powodowała natychmiastowe przerwanie przemiany w wilka i powrót do ludzkiej postaci. Wszelako należało uważać przy polowaniu na wilkołaka, gdyż jego ukąszenie sprawiało, że ukąszony również stawał się wilkołakiem. Osobę, o której wiedziano, że jest wilkołakiem, dobrze było pętać przy pełni księżyca srebrnym lub ostatecznie metalowym łańcuchem. Uniemożliwiało mu to transformację w wilka.
Postać wilkołaka przjęta jest zapewne od Wikingów, którzy wierzyli w "berserkerów" - świętych wojowników boga Odyna przemieniających się w wilki. Wilkołactwo czyli ogólniej zwierzołactwo ( likantropia ) to zamienianie się ludzi w zwierzęta . Przesąd ten jest szeroko rozpowszechniony w kulturach i wierzeniach świata , jego początki sięgają starożytności . Zwykle z tym zabobonem związane jest najniebezpieczniejsze zwierzę w dany regionie kulturowym : tygrys w południowej Azji i Japonii , hiena i leopard w Afryce , niedźwiedź , a zwłaszcza wilk w Europie , a Wielkiej Brytanii nawet kot . W mitologii greckiej Likaon był legendarnym królem Arkadii . Próbował on naciągnąć Zeusa , władcę bogów , na zjedzenie ludzkiego mięsa . Zeus nie dał się oszukać i za karę zmienił Likaona w wilka . Mit ten prawdopodobnie powiązany jest ze starożytnym kultem greckim , który legł u podstaw corocznych uroczystości rytualnych na górze Lycaeus w Arkadii . Mówi się , że kapłani przygotowywali wówczas ofiary z ludzkiego mięsa . Ktokolwiek je zjadł , zamieniał się jakoby w wilka . W Rzymie istniał przesąd , że człowieka można zamienić w wilka za pomocą magicznych zaklęć . Wierzenia , dotyczące wilkołactwa , były bardzo popularne w szesnastowiecznej Europie . Mówiły one o transformacji człowieka w wilka pod wpływem księżyca w pełni , nocnych utarczkach w lesie , atakach na ludzi zwierzęta , o spożywaniu ich mięsa i ponownej transformacji w ludzką postać . W różnych folklorach miesza się pojęcie wilkołaka z wampirami , czarownicami , strachem przed umarłymi i przed nocą oraz kultem zwierząt ( totemizmem ) . Twierdzono , że ludzie – wilkołaki po śmierci stają się wampirami , podczas gdy inne wampiry miały być potomstwem wilkołaków i czarownic . Inne legendy dotyczą zbierania się wilkołaków na sabatach czarownic i zdolności czarownic przekształcania się w wilkołaki i inne zwierzęta . Katastrofy naturalne , taki jak burze i epidemie , przypisywano wilkołakom , wampirom lub czarownicom . Wzrostowi ilości procesów czarownic w szesnastym wieku towarzyszył podobny wzrost ilości procesów o wilkołactwo . Transformacja mogła być dobrowolna – poprzez zaklęcia , magiczne pasy i specjalne maście – lub przymusowa – pod wpływem księżyca w pełni . W tym ostatnim przypadku przypadłość ta była uważana dziedziczną bądź wynikającą z ugryzienia przez innego wilkołaka . Wierzono , że rany zadane zwierzęcej formie wilkołaka , będą widoczne także w ciele formy ludzkiej . W Europie Zachodniej genezę tego mitu może wyjaśnić zwyczaj starożytnych wojowników normańskich ubierania się w skóry zabitych przez siebie niedźwiedzi , by wyglądać groźnie . Stąd atrybuty bestii przypi – sywano samym wojownikom i powstała legenda . Angielskie słowo beserker , pierwotnie oznacza człowiek w skórze niedźwiedzia , ostatecznie wyewoluowało do dzisiejszej postaci berserk , co oznacza dotknięty szaleństwem bestii . |
|